صنایع غذایی مختلف شامل کارخانجات تولید انواع لبنیات، کنسرو، کمپوت، رب گوجه فرنگی، انواع چاشنی (مرباجات، ترشیجات، شوریجات،…)، تولید انواع شربت، آبمیوه و نوشیدنی ها، تولید خشکبار و آماده سازی حبوبات و سبزیجات خشک ، کارخانجات بسته بندی مرغ و گوشت و … علی رغم تنوع بسیار در محصولات خود، دارای شباهت های بسیاری در کیفیت فاضلاب تولیدی خود می باشند.
با توجه به غلظت بالای آلودگی فاضلاب‌های صنایع غذایی معمولا ترکیبی از روش‌های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی به منظور تصفیه پساب تولیدی استفاده می‌شود تا پساب تصفیه شده در حدود استانداردهای مجاز سازمان حفاظت محیط زیست باشد. برای انتخاب فرآیند جهت تصفیه فاضلاب صنایع غذایی نیاز به آنالیز کیفی فاضلاب وجود دارد. با توجه به نوع و ماهیت فاضلاب فرآیند مورد نیاز جهت تصفیه انتخاب و طراحی می گردد. به طور کلی قسمت های فرآیند تصفیه فاضلاب صنایع غذایی می تواند شامل بخش های زیر باشد که با توجه به کیفیت فاضلاب تولیدی می تواند بخش های دیگری به آن اضافه و یا کم گردد.
– سپتیک تانک، متعادل سازی و تنظیم pH : کل این فرایندها در یک مخزن انجام می شود.
– چربی گیری: در خصوص فاضلاب بعضی از صنایع غذایی مانند صنایع لبنی سیستم چربی گیری نیاز می باشد. نوع سیستم چربی گیری بر اساس میزان چربی های غیر محلول و محلول طراحی می گردد.
– بیوفیلتر: در مرحله بعد با توجه به آنکه بخش عمده اي از آلاينده هاي فاضلاب‌ را مواد آلي تشكيل مي¬ دهند كه توسط ميكروارگانيسم ها قابل تجزيه مي باشند، لذا استفاده از فرآیندهای بیولوژیکی بر پایه بیوفیلتر مطرح می گردد. نوع بیوفیلتر (هوازی و بی هوازی) و تعداد آن بر اساس نوع فاضلاب و میزان BOD آن طراحی می گردد.
– ته نشینی شیمیایی: در این مرحله باقی مانده مواد آلی و ذرات معلق بوسیله مواد فلوکه کننده ته نشین شده و لجن حاصله بوسیله فیلتر پرس جدا می شود.
– گندزدایی: در این مرحله فاضلاب تصفیه شده بوسیله سیستم کلر زنی یا ازن زنی ضد عفونی شده و خروجی از این مرحله فاضلاب تصفیه شده دارای کلیه استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست جهت آبیاری فضای سبز، کشاورزی و مصارف دیگر می باشد.